In een recente uitspraak van de Rechtbank Gelderland is geoordeeld dat een werknemer bij wie de loondoorbetalingsverplichting reeds was geëindigd vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid toch recht heeft op een eenmalige uitkering die in de CAO is afgesproken.
Volgens de kantonrechter was in de CAO geen uitzondering opgenomen ten aanzien van de zgn. slapende dienstverbanden. Ook al is de Einde Wachttijd (na 104 weken, tenzij er een loonsanctie is opgelegd) verstreken en worden er ook geen vakantierechten meer opgebouwd. Omdat het ging om een bedrijfstak CAO had werkgever zelf de tekst van het bewuste artikel in overleg met de werknemersvakbond kunnen aanpassen als hij had willen voorkomen dat er een eenmalige uitkering moet worden verstrekt ook al is de loondoorbetalingsverplichting reeds geëindigd.
Daarnaast kan de eenmalige uitkering niet worden aangemerkt als naar tijdruimte vastgesteld loon in de zin van artikel 7:629 lid 1 BW omdat de eenmalige uitkering geen verband houdt met het verloop van tijd. Tenslotte gaf de kantonrechter aan dat de eenmalige uitkering evenmin kan worden aangemerkt als “op andere wijze vastgesteld loon” als bedoeld in artikel 7:628 lid 3 BW.
Dit betekent voor werkgevers die een bedrijfstak CAO sluiten dat ze bij de onderhandelingen moeten opletten op de gevolgen van het toekennen van een eenmalige uitkering. En als het een gewone CAO betreft, hebben werknemers die langdurig arbeidsongeschikt zijn, hierop ook recht. Voor werknemers die te maken krijgen met een vaststellingsovereenkomst (vso) is het raadzaam om de CAO na te kijken of er in de tussentijd eenmalige uitkeringen zijn of in de nabije toekomst worden gedaan.
Als hierover vragen zijn, dan kunt u contact opnemen met onze sectie Arbeidsrecht: Jannet Terpstra (terpstra@boutadvocaten.nl), Govert Brouwer (brouwer@boutadvocaten.nl), Jan Hein Mastenbroek (mastenbroek@boutadvocaten.nl).
